भीमनिधि तिवारी
| भीमनिधि तिवारी | |
|---|---|
 | |
| जन्म | साँचा:br separated entries |
| मृत्यु | साँचा:br separated entries |
| मृत्यु स्थान/समाधि | साँचा:br separated entries |
| व्यवसाय | कवि, उपन्यासकार, नाटककार |
| राष्ट्रीयता | नेपाली |
साँचा:template otherसाँचा:main other
भीमनिधि तिवारी (वि.सं. १९६८ – वि.सं. २०३०) नेपाली भाषा के अग्रज साहित्यकार है।[१][२]
जन्म
उनका जन्म नेपाली बाहुन (पहाडी ब्राह्मण) परिवारमें पिता लिलानिधि तिवारी और नन्द कुमारी तिवारी के पुत्रके रुपमे हुआ था।
कृति
उनका पहली रचना वि. सं. १९९१मे गोरखापत्रमे 'कविता हरायो' शीर्षकके कविता प्रकाशित हुआ था। उन्होंने नाटक, काव्य र कथा बढी कलम चलाया था।
उनके काव्यात्मक कृतिएँ; तर्पण (शोककाव्य, वि.सं. १९९४), कवितानन्द (कवितासंग्रह, वि.सं. २०१०), वरशिक्षा (औपदेशिक काव्य, वि.सं. २०१२), यशस्वी शव (शोककाव्य, वि.सं. २०१३), विस्फोट (कवितासंग्रह, वि.सं. २०१७), कविता कुन्ज (कवितासंग्रह, वि.सं. २०२०), सिंहदरबार (कवितासंग्रह, वि.सं. २०२५), बत्तीसपुतली (चुट्कीला संग्रह, वि.सं. २०२७), चाडवाड आदि है।
उनके अरू कृतिएँ: तिवारीका अप्रकाशित कविता (कविता संग्रह), सहनशीला सुशीला (नाटक, वि.सं. १९९८), आदर्श जीवन (नाटक, वि.सं. २००८), पुतली (नाटक, वि.सं. १९९९), काशीबास (नाटक, वि.सं. २०१०), किसान (नाटक, वि.सं. २००३), नैनिकाराम (नाटक, वि.सं. २००४), विवाह (नाटक, वि.सं. २०१०), पाँच ऐतिहासिक एकांकी (वि.सं. २००८), इन्द्रधनुष (वि.सं. २००८), आत्महत्या (नाटक), महाराज भूपतिन्द्र (नाटक), चौतारा लक्ष्मीनारायण (नाटक, वि.सं. २०२४), शिलान्यास (नाटक, वि.सं. २०२३), नोकर (नाटक, वि.सं. २०१४), सिद्धार्ध गौतम (नाटक, वि.सं. २०१३), सत्य हरिश्चन्द्र (नाटक, वि.सं. २०१३), माटोको माया (नाटक), एकांकी पल्लव (एकांकी संग्रह), एकांकी कली (एकांकी संग्रह, वि.सं. २०११), बयासी र बीस गजल मेरो (गजल संग्रह, वि.सं. २०१०), नेपाली सामाजिक कहानी (जेठोदेखि मन्तरेसम्म/९ कृति/कथा संग्रह), पन्ध्र प्रबन्ध (प्रबन्ध संग्रह, २००४), इन्साफ (उपन्यास, वि.सं. २०२७), तितौरा मस्यौरा (वि.सं. २०२६), तिवारी सूक्ति संग्रह, आदि है।